Πήγα για καφέ σήμερα το πρωί στο Ν.Κόσμο..κοίταγα γύρω μου..
όλα φαίνονται να κυλάνε ήρεμα αλλά το νιώθω..το αισθάνομαι όπου και να πάω..στις παρέες μου..στους παππούδες του τραμ..στις μητέρες από τη δουλειά..
βιώνουμε μία ζωή που δεν την περιμέναμε και που δεν αξίζουμε εμείς..οι νέοι..έχουμε φτάσει στο σημείο να λέμε "αφού δεν τρώω από τα σκουπίδια είμαι καλά.."
όλοι λέμε να βρούμε οποιαδήποτε δουλειά ακόμα κι ας μην πληρωνόμαστε καλά, ίσα ίσα να βγει το μεροκάματο..για μια μπουκιά ψωμί να θρέψει όλη την οικογένεια..αγχώθηκαν όλοι οι γονείς να μας στείλουν για σπουδές, στερήθηκαν οι ίδιοι για να μην στερηθούμε εμείς αλλά ποιο το νόημα?κάπου έχει κολλήσει ο τροχός..και λένε όλοι να καεί το μπουρδέλο η Βουλή όμως ποιο το νόημα?
Οι Έλληνες έχουν στο πετσί τους την κατάχρηση της εξουσίας, τη διαφθορά και την κλεψιά..λες και μετά την κατοχή (που πείνασαν πολύ) είπαν με μιας να καταπιούν ό,τι μπορεί να φαγωθεί για να επιβιώσουν οι ίδιοι..και όχι οι μετεγενέστερες γενιές..έτσι φάγανε..φάγανε..φάγανε..και δεν βάζω μόνο τα διοικητικά στελέχη..βρείτε μου έναν Έλληνα που να μην έχει καταχραστεί μία δωρεάν παροχή του κράτους..από το τηλέφωνο που θα πάρει στο σπίτι για να δει αν έφαγε το παιδί του..από τις κόλλες Α4 του γραφείου του (γιατί ήταν πολλές, ποιος θα το καταλάβει?)..από το να μην κάνεις σωστά τη δουλειά σου γιατί είσαι στο δημόσιο..
όλοι κοίταγαν τα στομάχια τους αν είναι γεμάτα και ποιος την πλήρωσε?ποιος θα την πληρώνει?
και όλοι κατηγορούν τουν ανωτέρους αλλά όλοι είμαστε υπεύθυνοι για αυτήν την κατάσταση..δεν ξέρω τι θυσίες θα πρέπει να γίνουν..δεν ξέρω τι παιχνίδια παίζονται παγκοσμίως..
το μόνο που ξέρω είναι ότι είμαι κ εγώ ένα ρομποτάκι τους και έχω αρχίσει να φοβάμαι πολύ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου