παίζω με τις λέξεις βελάκια..μου καρφώνεται μία στο μυαλό και έχω το βέλος στο χέρι μου και προσπαθώ να την πετύχω..
η σημερινή λέξη (ψέμματα, την σκέφτομαι εδώ και μια εβδομάδα) είναι η απώλεια..έτυχε να κατέβω Πάτρα εκτάκτως το Σαβ/κο και ήταν έντονο το συναίσθημα της ανάγκης μου να παραμείνω εκεί..ήταν έντονο το συναίσθημα της απώλειας γιατί ξέρω ότι απλά δεν υπάρχει το "ξανά"..
έβγαλα φωτογραφίες..είχε καιρό να μου αρέσει κάτι ώστε να θέλω να το αποτυπώσω..
η πατρινή μου παρέα θα καταλάβει..
σε τι μετράω τις στιγμές μου αναρωτιέμαι?..βιάστηκα να φύγω από εκεί γιατί ήθελα να ξεφύγω..τι κέρδισα όμως εδώ?..ήρθε κι ο Ιούνιος..ο μετρονόμος στη γωνία μου κρατάει συντροφιά..πόσο ψηλά μπορεί να ανέβει ο ήλιος?..πόσο βαθιά μπορεί να γίνει μια πληγή?πόση αληθινή μπορεί να γίνει η ζωή? πόσο ελεύθερο μπορεί να παραμείνει το πνεύμα?..
προσπαθώ...
η σημερινή λέξη (ψέμματα, την σκέφτομαι εδώ και μια εβδομάδα) είναι η απώλεια..έτυχε να κατέβω Πάτρα εκτάκτως το Σαβ/κο και ήταν έντονο το συναίσθημα της ανάγκης μου να παραμείνω εκεί..ήταν έντονο το συναίσθημα της απώλειας γιατί ξέρω ότι απλά δεν υπάρχει το "ξανά"..
έβγαλα φωτογραφίες..είχε καιρό να μου αρέσει κάτι ώστε να θέλω να το αποτυπώσω..
η πατρινή μου παρέα θα καταλάβει..
σε τι μετράω τις στιγμές μου αναρωτιέμαι?..βιάστηκα να φύγω από εκεί γιατί ήθελα να ξεφύγω..τι κέρδισα όμως εδώ?..ήρθε κι ο Ιούνιος..ο μετρονόμος στη γωνία μου κρατάει συντροφιά..πόσο ψηλά μπορεί να ανέβει ο ήλιος?..πόσο βαθιά μπορεί να γίνει μια πληγή?πόση αληθινή μπορεί να γίνει η ζωή? πόσο ελεύθερο μπορεί να παραμείνει το πνεύμα?..
προσπαθώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου