πια..

www.youtube.com/watch?v=oX37cZZ-8BY&feature=related

ντρέπομαι...
ντρέπομαι πολύ...
πέρασε ένας ολόκληρος μήνας και χάθηκα πίσω από τις γρήγορες και ανούσιες στιγμές τις μεγαλούπολης..
υποχρεώσεις μου έμαθαν να τις λέω..
φυλακή τις αποκαλώ εγώ..
έτσι με βρήκε ο Απρίλης..
κολλημένη στην ΑΘήνα..
ποιος το περίμενε?
δυόμιση μήνες σταθερή σε έναν οριοθετημένο χώρο..
με πινακίδες και φανάρια να μου υποδεικνύουν συνεχώς ποιος θα είναι ο δρόμος μου..
γελώ τώρα..πονάω κ λιγάκι..
δεν μιλάμε πια για προσαρμογή..
έγινε κομμάτι μου πια..
και πρέπει να το αγαπήσω..όχι ακριβώς πρέπει..είναι υπόσχεση που μου έχω δώσει..να μην αφήνω τίποτα να χάνεται..να το ζω..είναι η ανάβαση που θέλω να βρίσκομαι..αυτή είναι η υπόσχεσή μου λοιπόν..
καινούριος μήνας..
έλα ήλιε πια..