...

απώλειες....

αυτήν την λέξη σκέφτομαι τόσο καιρό...

έχασα..έχασα..έχασα...

και άδειασα...ποιος μπορεί να πει πότε η ψυχή θα γεμίσει ξανά με αυτά τα μοσχομυριστά μπουμπουκάκια?
κάποτε είχα κρύψει μπόλικα κάτω από το στήθος μα έφυγαν..μαζί και όλες οι αναμνήσεις..

άδειασα λοιπόν..μέσα στο πετσί μου υπάρχει ένα μεγάλο κενό που σηκώνει το άψυχο σώμα..και όλα τα χρώματα που προσπάθησα να βάλω τα απέβαλλε..

άδειασα...άδειασα..άδειασα...
και φταις εσύ για αυτό...