καληνύχτα..

γιατί δεν γράφω πια αναρωτιέμαι..

γιατί δεν διαβάζω πια βιβλία..

πώς περνώ τη μέρα μου αδειάζοντας τα λεπτά της σε κάδους υποχρεώσεων..

η ψυχή μου γεννά επιθυμίες που ο χρόνος δεν τις χωρά κ μένω πάλι ακίνητη και κολλημένη στο έδαφος δίχως να μπορώ να κουνηθώ ούτε μπροστά ούτε πίσω..

κάποτε κοίταζα ψηλά..

κάποτε νόμιζα ότι μπορούσα να κατακτήσω τον κόσμο..

πού πήγε όλη αυτή η δύναμη;

άραγε, όσο μεγαλώνεις τόσο μικραίνεις;