λέγονται οι αναμνήσεις μου χαρακιές επώδυνες στο κορμί του χρόνου..που όλο με μπερδεύει γιατί ψάχνω πάνω του τις πρόσφατες αλλά με λύπη βλέπω μόνο τις παλιές..
έχασα το φως μου αναρωτιέμαι?πάγωσα τις όμορφες στιγμές; νεκρώθηκα στην κάθε μέρα;
που πήγαν όλα; όλα όσα μας κάνουν να χαμογελάμε κρυφά;
φεύγει ο γαμημένος χρόνος..δεν μας περιμένει..οφείλουμε τουλάχιστον να τον ζήσουμε..
δεν θέλω να έχω πάνω μου την ρετσινιά του "μακάρι"
είμαι ακόμα το κοριτσάκι με τα γδαρμένα γόνατα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου