έναρξη...

όπως πολύ σωστά είχε πει μια φίλη μου...στα γενέθλιά μας πρέπει να λέμε ότι ξεκινάει η καινούρια χρονιά και όχι την πρωτοχρονιά...

οπότε ναι..γράφω πάλι να τιμήσω το θείο δώρο της γέννησης..

και βρίσκομαι στο σκαλοπάτι που φωνάζει 25..έχω διανύσει το 1/4 του αιώνα σκέφτηκα το πρωί..μεγαλοπρεπές...

είμαι χαρούμενη..ήρεμα χαρούμενη..όλα κυλούν ήρεμα και αυτό μου δίνει αυτοπεποίθηση και σταθερότητα που την έχω ανάγκη..δεν είμαι ακόμα έτοιμη για το αναπάντεχο..θέλω να ευχαριστηθώ το χώμα που πατώ και έπειτα να κυνηγήσω πάλι τα σύννεφα..

μπορεί να ήταν μια απόλυτα συνηθισμένη μέρα, χωρίς να κάνω κάτι ιδιαίτερο..αλλά νομίζω το κορμί και το ασυνείδητο μπήκαν στο άλλο μονοπάτι που καιρό περίμεναν...

με βρίσκει η μέρα μου να κοιτώ ψηλά και χαμηλά..πίσω και μπροστά..και να ευχαριστώ τη ζωή για αυτά που μου έδωσε..για αυτά που με έκανε να αισθανθώ...καλοδεχούμενα όλα λοιπόν..

πάμε για τα υπόλοιπα...