κύκλοι ανοίγουν..κύκλοι κλείνουν...
βέβαια, αυτός ο κύκλος έπρεπε να είχε κλείσει καιρό τώρα..αλλά τι να κάνουμε..δεν ήταν στο χέρι μας...πήραμε το πτυχίο μας..αυτό ήταν..
τέρμα και επίσημα η Πάτρα..δεν έχουμε την φοιτητική ιδιότητα πια..τέρμα επίσημα το δωματιάκι μου στην εστία..έφυγα και άφησα ένα άδειο κρεβάτι..γυμνό από την μπορντό παπλωματοθήκη..άφησα άδεια την ντουλάπα μου..άφησα άδειο ένα κομμάτι της ψυχής μου...
Όταν κλείνει ένας κύκλος, πρέπει να προχωρήσουμε στο μεταβατικό στάδιο δημιουργίας του επόμενου..για να είμαι ειλικρινής θέλω ένα διάλειμμα..δεν θέλω να κάνω βαρυσήμαντα πράγματα..θέλω να κατέβω Κρήτη και να μείνω στο χωριό για λίγες μέρες..μακάρι να ήταν για πολλές..το ξέρω όμως ότι δεν γίνεται..θέλω καθαρό αέρα και ηρεμία..θέλω να μυρίζω το χώμα μου και να κοιτάξω την θάλασσά μου..θέλω η καινούρια χρονιά να μου φέρει ό,τι κράτησε η προηγούμενη..και ίσως να μην το θέλω απλά..ίσως να το απαιτώ...
γυρνώντας το βλέμμα μου πίσω, με πιάνει μια όμορφη γλυκιά νοσταλγία και κουλουριάζομαι στο κρεβατάκι μου μαζί με όλες τις εμπειρίες που μου έδωσαν την σοφία να κλείσω συνετά τον κύκλο μου..και έκλεισε..το λέω πολλές φορές για να το πιστέψω..το λέω πολλές φορές γιατί πρέπει να βρω τα εφόδια να αρχίσω να σχεδιάζω τον επόμενο...
όπως είχε πει κι ένας φίλος μου..φοβάμαι την ημιτέλεια...και η ατμόσφαιρά έχει το άρωμα της ημιτέλειας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου