not even a tittle..just me..

και έτσι εδώ πάλι...να παίζω κρυφτούλι με τις λέξεις..που μανιωδώς τις κυνηγάω μπας και μπορέσουν να μπουν σε μια σειρά για να πω κι εγώ τι νιώθω απόψε..
το αποψινό βράδυ..μακριά από όλα τα γνωστά μου μέρη..

είναι κακό που ζω μέσα στα παλιά σκουριασμένα και σκονισμένα στιγμιότυπα?

να περιμένω πάλι απόψε να έρθουν οι φίλοι μου τα φαντάσματα για να μην νικήσει η μοναξιά..μπροστά από μια οθόνη..τα μάτια δακρύζουν..ένα χαζοκούτι στο βάθος στο Mute..

το ρολόι στο τρελό χορό του..

η φασαρία του δρόμου δίπλα μου...

όλα τα ξένα να προσπαθούν να γίνουν οικεία..

....