Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008

Άλλη μια μέρα...

Ο χρόνος..

Τι σου είναι κι αυτός..
Ξέρεις πόσες παροιμίες έχουν γραφτεί γι' αυτόν;..Πόσο τον επιφημούν όλοι..Ο χρόνος τα γιατρεύει όλα..Όλα..

Θεός ο χρόνος.. Θεός..

Κι εγώ..Ένα απλό μερμυγκάκι..έχω να διαφωνήσω κάθετα σε τέτοιου είδους πεποιθήσεις..
Απλά διαφωνώ..Δεν θα παραθέσω επιχειρήματα..
Νομίζω ότι οι άνθρωποι θέλουν ακόμη μια φορά να ρίξουν την ευθύνη σε κάποιον άλλον..
Ξέρεις πόσα χρόνια περιμένω να μου φέρει κάτι όμορφο ο χρόνος ;Πόσα βράδια περιμένω να περάσουν, για να έρθουν αυτά τα όμορφα πρωινά που μου είχαν τάξει όλοι ότι θα φέρει;...
Και πάντα στέκω στο ίδιο σημείο και περιμένω..Με τα μάτια πότε κλειστά ( για να είναι έκπληξη) και πότε ανοιχτά ( για να δείξω ότι είμαι ώριμη και έτοιμη)..

Και ο χρόνος απλά περνάει..Και δεν τον ακολουθώ..δεν με περιμένει..
κι η ζωή, αν το καλοσκεφτείς, είναι μικρή..

Δεν συνεχίζω άλλο γιατί θα πέσει πολύ η ψυχολογία..
Αυτά νομίζω για σήμερα..

Δεν υπάρχουν σχόλια: