(ίσως) ριμέικ..

η καρδιά μου αδυνάτησε..έτσι μου είπε..απέβαλλε ό,τι άχρηστο την περιτριγύριζε και αποφάσισε να αφοσιωθεί στο εδώ και στο τώρα..

χαμογέλασα..τι άλλο θα ακούσω θεέ μου αναρωτήθηκα..μα αυτό που μου είχε πει πριν καιρό μου καρφώθηκε στον χαλασμένο μου νου..οι στιγμές περνάνε..ναι..αυτό το θυμάμαι και γι' αυτό παλεύω..να περνάνε ουσιαστικά..

πιο ήρεμη με βρίσκει η νέα χρονιά στην κωλόπολη.. 

διάλεξα ένα δρόμο και δεν θέλω να τον αλλάξω..

γιατί δεν θέλω να μαζεύω εκείνα τα ψίχουλα..

www.youtube.com/watch?v=ef-4Bv5Ng0w

I will be back...

κοιτούσα ανάμεσα από τις γρίλιες τον ήλιο..

 ήλιο με δόντια μου είπαν να τον λέω..

το σώμα ακίνητο, βαρύ, ασήκωτο..

όνειρο μάλλον είναι ψιθυρίζω..

όλα εκείνα που με κάνουν ανάπηρη 

είναι περισσότερα από αυτά που με κάνουν υγιή..

υγιή στο πνεύμα, στο σώμα και στο νου..

και παίζω με τις αλήθειες και τα ψέμματα όπως έπαιζαν το σημερινό πρωινό

οι ηλιαχτίδες με τις γρίλιες της σκουριασμένης μου πόρτας..

www.youtube.com/watch?v=V-SKLOaTUlU

happy year...

κοιτούσα το εισιτήριο επιστροφής από την Πάτρα..

εισιτήριο επιστροφής από μία πόλη που άλλοτε την έλεγα δικιά μου..

και πού επιστρέφω αναρωτήθηκα..σε μία άλλη πόλη που δεν θυμίζει τίποτα από μένα πια..

και όλα τα λόγια που λέω αντηχούν στους τοίχους του τεράστιου σπιτιού (μου?)..και επιστρέφουν σε μένα πάλι..

μονολογεί το μανωλάκι τελευταία πολύ..

έθεσα πολλούς στόχους για το νέο έτος..

μα αυτός που με καίει περισσότερο είναι μέσα στην καρδιά μου..

να ξαναβρώ τον εαυτό μου και να παλέψω γι' αυτόν όπως έκανα κάποτε..

νομίζουμε πως οι στιγμές κρατούν αιώνια και αυτά που ποθούμε μπορούμε να τα έχουμε και αύριο κ μεθαύριο και μετά από καιρό..κ πολλές φορές αναβάλλουμε αυτά που έχουμε ανάγκη, που ονειρευόμαστε..

μα οι στιγμές περνάνε και μας αφήνουν πίσω τους..και φοβάμαι την ώρα που θα τις μαζεύω σαν ψίχουλα για να ψεύδομαι πως χόρτασα από την ζωή μου..

www.youtube.com/watch?v=ewzGI5mRxGc

καλή χρονιά λοιπόν...