τικ τακ...

τικ τακ..τικ τακ..

ο χρόνος πέρασε..ή θα περάσει?

σίγουρα..πάντοτε περνά?

τικ τακ..τικ τακ..

χορεύω στον ρυθμό του..ή χόρεψα?μπορεί και να χορέψω απόψε..

τικ τακ..τικ τακ..

κι αυτά που έζησα..που ζω..που θα ζήσω..

τικ τακ..τικ τακ..

πάντα στο τρελό  χορό του..μέσα στα ταξίδια του..μέσα του..μέσα μου..

τικ τακ..τικ τακ..

τρελοχρόνε φύγε..

έλα εσύ..καινούριε..

...

μοναξιά και άγιος ο θεός ρε..γελάμε: χα χα χα
είμαστε όλοι μαζί στριμωγμένοι σε αυτόν τον πλανήτη και κανείς δεν συνυπάρχει, δεν συμβιώνει, δεν συμβάλει..

απλά καταλαμβάνει χώρο με την ηλίθια ανούσια ύπαρξή του..

γίνομαι σκληρή ε?
χέστηκα..

καλά σας Χριστούγεννα..
γεμίστε τις κοιλιές σας..

καμ του αθενς μαϊ φρεντ, καμ...

μαλακίες..δουλειά..το λεωφορείο πάλι στις 7:35 στην στάση αλλιώς με τα πόδια μέχρι το τραμ..δείχνεις αγουροξυπνημένη την κάρτα σου..καλημέρα ρεεεεε φωνάζεις στον οδηγό αλλά αυτός χαμπάρι..
που χαμπάρι ρε? στην κωλόπολη?
dream town, η πόλη των ευκαιριών και μαλακίες..

ακούτε ρε?μαλακίες..γραμμένες παντού από την ηλιθιότητα που σας δέρνει..

πότε θα ξυπνήσετε ρε? πότε?

αυτή η πόλη σας σκοτώνει κάθε μέρα..

πνίγεστε στο καυσαέριο, στην μαυρίλα των πολυκατοικιών, στο πένθος της βιοπάλης..

και ακόμα εδώ μένετε...

μαζί και εγώ...

www.youtube.com/watch?v=jdSq9UMDTKs

fly...

γελώ χαμογελώ γελάω..

κι αυτά που συνέβησαν κάποτε..
τώρα σαν ψέμματα στέκονται στους άδειους τοίχους;

αυτά κι αυτά κι τ'άλλα..

όλα όσα σε απαρτίζουν..σε μεταμορφώνουν, σε δυναμώνουν, σε πονούν..

αυτά τα ανώνυμα, τα επώνυμα, τα ψεύτικα..

οι ουτοπίες..οι ψευδαισθήσεις..

αυτά κι αυτές λοιπόν..

κάπου ή κάποτε θα 'ρθει η ελευθερία ξανά..

κ θα φύγω..

www.youtube.com/watch?v=H7BRpmbfPk0

...

(09/12/14)

τα λόγια που μας λένε άραγε..

αυτά..τα γλυκόλογα..

που πάνε; 

εξατμίζονται; 

απορροφώνται από το σώμα μας κ ποτέ δεν βιοδιασπώνται;

κ άραγε σαν έρθει η ώρα που κάποιο άλλο στόμα όπως το πρώτο ξεστομίσει γλυκές, βαρύγδουπες κουβέντες, τι γίνεται;

...

το συννεφάκι που έχει συσσωρεύσει την αγάπη ανοίγει το κουτί της Πανδώρας ξανά;

κ εσύ τι εύχεσαι;

 να είναι το τελευταίο ή γελάς γιατί ξέρεις ότι κι αυτό.. 

εφήμερο θα 'ναι;..

www.youtube.com/watch?v=rJ0FQovU0Ws

 

αυτοβιογραφία...

δεν είμαι εγώ..αυτό φωνάζουν όλα γύρω μου..και λυπάμαι για το άδειο είδωλο που ξυπνά και χοροπηδά από εδώ κι από εκεί για να κάνει όλες τις υποχρεώσεις της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα, του έτους..των ετών...

λυπάμαι για αυτό το είδωλο που κάνει ό,τι μπορεί για να πάρει σάρκα και οστά..λυπάμαι για μένα που δεν το πολεμά..

δεν είμαι εγώ..

δεν πρέπει να γίνει εγώ..

λυπάμαι όμως και τα άλλα είδωλα που με σκουντούν για να μπουν στο μετρό, στο λεωφορείο, στο δρόμο..

έκλεισα τα μάτια σφιχτά..ταξίδεψα..

αυτή ήμουν ψιθύρισα..έπαιρνα ένα τρένο, ένα λεωφορείο, ένα καράβι..βρισκόμουν όπου είχα ανάγκη..γιατί τότε είχα ανάγκη..

τώρα; 

φυλακισμένη σε ένα άδειο κονσερβοκούτι, να κάνω τι; 

τίποτα μάλλον...

και οι ηλιαχτίδες που άλλοτε ζέσταιναν το σημαδεμένο μου πρόσωπο κρύφτηκαν από τα πρέπει της επιβίωσης..

αυτή είναι η ζωή στην Αθήνα..

ένας αγώνας επιβίωσης..

ποιος θα φτάσει όμως πρώτος στο τέρμα;

και δειλά αναρωτιέμαι..

μήπως έφτασε η ώρα να αποχωρίσω από αυτήν πόλη...?

www.youtube.com/watch?v=ufVRMP2BQ00

χα και χο και σκ@τ@...

ψέμματα πάλι..σηκώθηκες πρωί πρωί ξεστομίζοντας ένα κάρο αλαμπουρνέζικα με μια νόστιμη σάλτσα από πάνω και όλοι θεώρησαν ότι είσαι κουλ και πρώτος κτλ κτλ κτλ...

ψέμματα πάλι όμως είπες αφού μόνο αυτό ξέρεις να κάνεις..και το κάνεις καλά..συγχαρητήρια ξέχασα να σου πω! κοιτάς τον καθρέφτη και λες Yeah baby..ας κατακτήσουμε τον κόσμο πάλι σήμερα...good morning Athens..Good morning my wonderful word..

σε έχω δει καημένε μου όμως..όταν γυρνάς το βράδυ πίσω και βγάζεις όλες τις μάσκες, τα προσωπεία και τις τηβέννους..

σε έχω δει ξεγυμνωμένο να σέρνεσαι από μία γωνιά στην άλλη ζαρωμένος και άσχημος...

κι εγώ εκεί χάμου γελώ..

καημένε μου εαυτέ...

πότε θα πεις την αλήθεια;